Працэс стварэння палітычных партый значна паскорыўся падчас буржуазна-дэмакратычнай рэвалюцыі 1905 – 1907 гг. У 1905 – 1906 гг. на падставе маніфеста былі створаны Канстытуцыйна-каталіцкая партыя Літвы і Беларусі. У 1906 г. прыхільнікі БСГ пачалі выдаваць першыя легальныя беларускамоўныя газеты «Наша доля» і «Наша ніва».
Асаблівасці рэформы на Беларусі:
‒ Фарсіраваныя тэмпы землеўпарадкавання;
‒ 60% агульнай зямельнай плошчы да пачатку рэформы ўжо было ў прыватным землеўладанні, а 34% складалі сялянскія надзельныя землі;
па ўдзельнай вазе памешчыцкага непрацоўнага землеўладання Беларусь займала другое месца ў еўрапейскай Расіі.
-у Беларусі хутчэй разбураліся абшчыны
- рассяленне на хутары ішло марудна
- перасяленне сялян у іншыя рэгіёны імперыі было падрыхтавана дрэнна
- урад на Беларусі праводзіў мерапрыемствы па пашырэнні рускага землеўладання.
- Пасля далучэння беларускіх зямель царскія ўлады, імкнучыся інтэграваць у сваю дзяржаўную структуру новыя тэрыторыі, праводзілі адпаведную палітыку.
- Тым не менш менавіта ў гэты час беларускі этнас фарміруецца як нацыя
- Паступова фарміруюцца новыя класы наёмных рабочых і буржуазіі
- змены у системе адукации
- На пачатку ХІХ ст. на Беларусі, як і ў іншых землях Імперыі, адбылася адукацыйная рэформа.
- Падчас новай рэформы 1864 г. школьная адукацыя пераводзіцца пад кіраўніцтва Міністэрства народнай асветы.
- Пачынаецца навуковае даследаванне Беларусі
- У вывучэнні Беларусі вялікі ўнёсак заснавальніка беларускага мовазнаўства Я. Карскага
- Літаратура Беларусі ХІХ – пачатку ХХ стст. развівалася ў рэчышчы агульнаеўрапейскіх працэсаў.
- Большасць літаратурных твораў першай паловы ХІХ ст. пісалася на польскай мове.
- Стыль крытычнага рэалізму, што пачынае фарміравацца ў другой палове ХІХ ст., прадстаўлены ў Ф. Багушэвіча, А. Гурыновіча, Я. Лучыны
- Пачатак ХХ ст. атрымаў назву «нашаніўскага адраджэння», што звязана са з’яўленнем першых легальных беларускамоўных газет «Наша доля» (9.–12.1906) і «Наша ніва» (11.1906 – 8.1915).
-Новыя тэндэнцыі ў гісторыі беларускага тэатра прасочваюцца ў першай палове ХІХ ст., калі В. Дунін-Марцінкевіч у сваім маёнтку Люцынка стварае беларускі тэатр прафесійнага тыпу, які стаў асновай нацыянальнага прафесійнага тэатра
- У выяўленчым мастацтве першай паловы ХІХ ст. больш ярка праступае свецкі характар.
- Пасля закрыцця Віленскага унівесітэта (1832) вышэйшую мастацкую адукацыю стала магчыма набыць у расійскіх акадэміях.
- Першым прафесійным скульптарам на Беларусі лічыцца К. Ельскі
- У беларускай архітэктуры першай паловы ХІХ ст. пануе класіцызм з яго кампактнасцю аб’ёмаў, правільнымі геаметрычнымі планамі, прастатой дэкору фасадаў.
- Росквіт новага архітэктурнага накірунку – «гістарызму» (электызму) прыпадае на другую палову ХІХ ст.
- На мяжы ХІХ – ХХ стст. на глебе эклектызму ўзнікае новы мастацкі стыль – мадэрн.
- Беларуская культура ў ХІХ – пачатку ХХ стст. зрабіла значны крок наперад у сваім развіцці.
30. Першая сусветная вайна і яе наступствы для Беларусі. Лютаўская рэвалюцыя 1917 г. ў Расіі і на Беларусі. Праблемы выбару шляхоў далейшага грамадскага развіцця.
1 жніўня 1914 г. пачалася Першая сусветная вайна. Яе пачатак быў звязаны з абвастрэннем супярэчнасцей, якія існавалі паміж буйнейшымі дзяржавамі свету. Да 1914 г. сфарміраваліся два буйныя ваенна-палітычныя блокі – Антанта (Расія, Англія, Францыя, Японія) і Траісты саюз (Германія, Аўстра-Венгрыя, Італія). Летам 1914 г. адносіны паміж двума блокамі абвастрыліся. 15 ліпеня Аўстра-Венгрыя абвясціла вайну Сербіі, краіне, з якой Расія мела вельмі цесныя адносіны. У Расіі пачалася мабілізацыя. На самай справе вайна працягвалася да восені 1918 г. Расія аказалася непадрыхтаванай да такіх маштабных ваенных дзеянняў. У верасні – кастрычніку 1915 г. значная частка беларускіх зямель была занята нямецкімі войскамі. На неакупаваных землях Беларусі сабралася вялікая колькасць бежанцаў, дыслацыраваліся армейскія часці. Сотні тысяч жыхароў былі ўзяты ў армію, іншыя масава ўдзельнічалі ў абарончых работах; праводзіліся рэквізіцыі. Так, у кастрычніку 1916 г. адбылося паўстанне на размеркавальным пункце ў Гомелі, у якім удзельнічала звыш 4000 салдат. Акупанты разглядалі беларускія землі як каланіяльныя тэрыторыі, якія павінны забяспечваць нямецкую армію ўсім неабходным.