Малюнак 1 Малюнак 2 Мал. 3

На малюнку 3 паказана, як можна знайсці (3+9:2) плошчу геаметрычнай фігуры з дапамогай празрыстай паперы, разбітай на роўныя квадраты – палеткі.

Наступным этапам з’яўляецца вымярэнне (вылічэнне) плошчы прамавугольніка:

Спачатку падлічваем колькасць а

квадратаў па даўжыні ( 4см² ), а затым- в

колькасць такіх палосак па шырыні (3): 4 • 3= 12(см²). Можна падлічваць колькасць квадратаў у слупку па шырыні (3 см² ), а затым памножыць на 4: 3•4 = 12 (см²).

Вывад: Каб знайсці плошчу прамавугольніка, трэба даўжыню памножыць на шырыню або шырыню памножыць на даўжыню.: S =а • в або S = в • а.

Звяртаецца ўвага, што даўжыня і шырыня павінны быць выражаны ў аднолькавых адзінках вымярэння.

Далей вучні знаёмяцца з адзінкамі вымярэння плошчы: квадратнымі дэцыметрам і метрам на мадэлях, з квадратным кіламетрам у час экскурсіі на мясцовасці. Складаецца табліца мер плошчы:

1 м² = 100 (дм²); 1 дм² =100 (см² );1 см² = 100 (мм²); 1 км² = 1 000 000 (м²).Табліца чытаецца злева-направа і справа-налева. На прыкладзе плошчы вучні знаёмяцца з прама і адваротна прапацыянальнай залежнасцю паміж велічынямі, рашаюць задачы і выконваюць чатыры арыфметычныя дзеянні над найменнымі лікамі, якія спачатку пераўтвараюцца ў аднолькавыя адзінкі даўжыні і шырыні, выконваюцца па тых жа алгарытмах і правілах, што і абстрактныя лікі. Напрыклад: Вылічыць плошчу квадрата, перыметр якога роўны 9дм 6см? Старана квадрата роўна 96:4=24(см), а плошча 24•24=576(кв.см)=5кв.дм 76 кв.см. выконваюцца аналагічна, але адзінкі плошчы павялічваюцца ў квадраце ў параўнанні з адзінакамі даўжыні.

У пачатковых класах вывучаюць масу (колькасць

рэчыва), а не вагу цела (прыцягненне да зямлі).

З адносінамі “цяжэй-лягчэй” дзеці знаёмяцца ў дзіцячым садзе на аснове прыкідкі мас прадметаў, а затым у школе параўнанне мас прадметаў ажыццяўляецца з дапамогай шалевых вагаў:

З дапамогай шалевых вагаў можна ўзважваць розныя прадметы па пэўных правілах: на адну шалю кладуць узважваемыя прадметы, а на другую–розна-важкі – гіры (100г, 200г, 300г, 500г, 1кг, 2кг, 3кг і 5кг).

Вучонымі была ўведзена стандартная адзінка масы – 1грам (маса 1см³ дысталяванай вады пры 4^оС). Павялі-чыўшы гэтую адзінку ў 1000 разоў, атрымаецца 1кг (кілаграм), ў 100 000 разоў – 1 ц (цэнтнер), у 1 000 000 разоў – 1 т (тона).

На аснове ўстаноўленых суадносін вывучаецца пераўтварэнне найменных лікаў у мерах масы. Напрыклад:

4т 080 кг = 4 • 1 000 + 80 = 4 080 (кг),

2ц 2кг 300г = 2 • 100 000+ 2 • 1 000 + 300 = 202 300 (г).

Шляхам абагульнення састаўляецца табліца мер масы, якая чытаецца як злева-направа, так і справа-налева: 1кг =1 000 г; 1ц = 100 кг; 1т =10ц = 1 000кг.

На аснове табліц мер вучні выконваюць чатыры арыфметычныя дзеянні над найменнымі лікамі.

Напрыклад: 5 620

5т 6ц 20кг + 6т 7ц 90кг6 790

12 410 (кг) = 12т 4ц 10кг

Шалевыя вагі таксама шырока выкарыстоўваюцца для састаўлення і рашэння задач з дапамогай ураўнення:

0 0 * 5кг 2•х+1=5.

З мерамі часу дзеці знаёмяцца ў дзіцячым садзе,

Яны валодаюць ўяўленнямі: “спачатку”, “пазней”, “учора”, “заўтра”, “паслязаўтра”. Гэтае знаёмства праводзіцца на дыдактычных гульнях тыпу “Рэпка”, “Церамок”.

У першым класе на практычной аснове дзеці знаёмяцца з уяўленнямі аб такіх мерах часу, як гадзіна, мінута, секунда, суткі, месяц, год, век. Школьнікі вучацца вызначаць час па цыферблатнаму гадзінніку з гадзіннікавай і мінутнай стрэлкамі. На ўроку працы вучні выразаюць мадэль гадзінніка з кардону.

Вучні вылічваюць колькасць дзён у звычайным годзе па формуле: 28 + 30 • 4 + 31 • 7 = 365 (дзён); у выса-косным годзе па формуле: 29 + 30 • 4 + 31 • 7 = 366 (дзён).

Затым вучні рашаюць задачы на вызначэнне пачатку, канца і працягласці з’явы па табелю-каляндару.На аснове абагульнення складаецца табліца мер часу:

Поиск по сайту: