Оцінка підходів інтервенції повинна відповісти на два питання. Перше: чи ефективна певна інтервенція, друге: чи краще ця інтервенція альтернативних підходів. Для всіх приведених підходів інтервенції було показано в дослідницьких роботах, що, застосовуючи їх, можна добитися деякого пом'якшення рухового розладу. Методична побудова цих робіт досить різна і охоплює дослідження окремих випадків і групові дослідження з різними по величині вибірками. «Ідеальна» дослідницька методика, що включає терапевтичну і контрольну групу, рандомизированное розподіл пацієнтів по групах і з використанням великих вибірок, поки не була реалізована в цих роботах. Часто таке підприємство неможливе з етичних і практичних міркувань. Але і дослідження терапії без контрольної групи і з маленькою вибіркою може бути інформативним, якщо успіх лікування може бути однозначно зміряний. Ця характеристика підходить до більшості приведених в цьому розділі розладів. Такі роботи можуть показати, що досліджувана інтервенція в принципі може привести до поліпшення, проте вони не дозволяють дати достатню оцінку ефективності. Порівняння конкуруючих підходів інтервенції неможливе на цій базі даних, і безпосереднє порівняння різних інтервенційних підходів до цих пір робилося лише у виняткових випадках (ср. прим. 25.3.1).
Література
Altherr, P. & Becht, W. (1996). Verhaltenstherapie: Selbstmanagement in einer Kinder und Jugendpsychiatrie bei Personal und Patienten. In H. S. Reinecker & D. Schmelzer (Hrsg.), Verhaltenstherapie, Selbstregulation, Selbstmanagement (S. 405-415). Gцttingen: Hogrefe.
Azrin, N. H. & Nunn, R. G. (1973). Habit reversal: A method of eliminating nervous habits and tics. Behavior Research and Therapy, 11, 619-628.
Azrin, N. H., Nunn, R. G. & Frantz, S. E. (1980). Habit reversal vs. negative practice treatment of nervous tics. Behavior Therapy, 11, 169-178.
Brandt, T., Dichgans, J., Diener, H. C. (1993). Therapie und Verlauf neurologischer Erkrankungen (2. Aufl.). Stuttgart: Kohlhammer.
Bressman, S. B. & Greene, P. E. (1990). Treatment of hyperkinetic movement disorders. Clinical Neuropharmacology, 8, 5l-75.
Butefisch, C, Hummelsheim, H., Denzler, P. & Mauritz, K. H. (1995). Repetitive training of isolated movements improves the outcome of motor rehabilitation of the centrally paretic hand.Journal of Neurological Science, 130, 59-68.
Eisert, H.-G. (1993). Hyperkinetische Stцrungen. In H.-C. Steinhausen & M. von Aster (Hrsg.), Handbuch Verhaltenstherapie und Verhaltensmedizin bei Kindern und Jugendlichen. Weinheim: Beltz Psychologie Verlags Union.
Factor, S. A., Podskalny, G. D. & Molho, E. S. (1995). Psychogenic movment disorders: frequency, clinical profile, and characteristics. Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry, 59, 406-412.
Finney, J. W., Rapoff, M. A., Hall, C. L & Christophersen, E. R. (1983). Replication and social validation of habit reversal treatment for tics. Behavior Therapy, 14, 116-126.
Goetz, C. G. (1986) Tics: Gilles de la Tourette syndrome. In P. J. Vinken, G. W. Bruyn & H. L Klawans (Eds.), Handbook of Clinical Neurology, 5, Extrapyramidal Disorders (pp. 627-639). New York: Elsevier.
Gowland, C., deBruin, H., Basmajian, J. V., Plews, N. & Burcea, I. (1992). Agonist and antagonist activity during voluntary upper-limb movement in patients with stroke. Physical Therapy, 72, 624-633.
Hummelsheim, H. & Mauritz, K.-H. (1993). Neurophysiologische Grundlagen krankengymnastischer Ьbungsbehandlung bei Patienten mit zentralen Hemiparesen. Fortschritte in Neurologie und Psychiatrie, 61, 208-216.
Lalli, J. S., Mauk, J. E., Goh, H. & Merlino, J. (1994). Successful behavioral intervention to treat children who are reluctant to ambulate. Developmental Medicine and Child Neurology, 36, 625-629.
Mai, N. (1996). Kompensation der Kompensationsmechanismen: Ein Ansatz zur Behandlung motorischer Stцrungen. In G. Gross-Selbeck (Hrsg.), Aktuelle Neuropдdiatrie (S. 186-198). Wehr: Ciba-Geigy Verlag.
Mai, N., Marquardt, C. (1995a). Analyse und Therapie motorischer Schreibstцrungen. Psychologische Beitrдge, 37, 538-582.
Mai, N., Marquardt, C. (1995b). Schreibtraining in der neurologischen Rehabilitation. EKN-Materialien fьr die Rehabilitation. (Hrsg.: N. Mai, W. Ziegler, G. Kerhoff, N. Troppmann). Dortmund: Borgmann Publishing.
Mai, N., Marquardt, C. (1996). Das vernachlдssigte Verhalten: Kinematische Analysen der Schreibbewegungen beim Schreibkrampf. In H. S. Reinecker & D. Schmelzer, (Hrsg.), Verhaltenstherapie, Selbstregulation, Selbstmanagement (S. 307-328). Gцttingen: Hogrefe.
Mai, N., Przywara, S., Hermsdцrfer, J. & Marquardt, C. (1995). Behandlung der posttraumatischen Ataxie. In Kuratorium ZNS (Hrsg.) Forschung und Praxis der Neurologischen Rehabilitation - 10 Jahre Kuratorium ZNS (S. 241-256). Hamburg: In-Transfer.
Marsden, C. D. (1995). Psychogenic problems associated with dystonia. Advances of Neurology, 65, 319-326.
Mathiowetz, V. & Bass Haugen, J. (1994) Motor behavior research: implications for therapeutic approaches to central nervous system dysfunction. The American Journal of Occupational Therapy, 8, 733-745.
Sьss-Burghart, H. (1996). Verhaltenstherapie mit einem 11 Jahre alten Jungen mit der Diagnose Gilles-de-la-Tourette-Syndrom — ein Fallbericht. Verhaltenstherapie, 6, 100-106.
Teasell, R. W. & Shapiro, A. P. (1993). Rehabilitation of chronic motor conversion disorders. Critical Review of Physical Rehabilitation, 5, 1013.
Teasell, R. W. & Shapiro, A. P. (1994). Strategic-behavioral Intervention in the treatment of chronic nonorganic motor disorders. American Journal of Physical Medicine & Rehabilitation, 73, 44-50.
Wagenaar, R. C, Meijer, O. G., Wieringen, P. C. W., Kuik, D. J., Hazenberg, G. J., Lindeboom, J., Wichers, F. & Rijswijk, H. (1990). The functional recovery of stroke: а comparison between neuro-developmental treatment and the Brunnstrom method. Scandinavian Journal of Rehabilitation Medicine. 22, 1-8.
Williams, D. T., Ford, B., Fahn, S. (1995). Phenomenology and Psychopathology related to psychogenic movement disorders. Behavioral Neurology of Movement Disorders. Advances in Neurology, 65, 231-257.
Wolf, S. L., Lecraw, D. E., Barton, L. A. & Jann, B. B. (1989). Forced use of hemiplegic upper extremities to reverse the effect of learned nonuse among chronic stroke and head injurec patients. Experimental Neurology, 104, 125-132.