buty-biurko fotel-fiolek kefir-bukiet waga-wiadro

Piesek Tereski

Miała Tereska białego pieska. Leżał węgiel koło pieca

Kto to? - Hau! Co to?.-Hau! A to heca!

Zrobiła Tereska kąpiel dla pieska

Woda, szczotka, mydło, piana... Jaka zmiana!

Jeszcze ręcznik kąpielowy, miękki, duży, kolorowy...

Ot, i znowu Tereska ma białego pieska.

Ślimak i Ćma

- Kaziu, dokąd jedziesz na święta? - - Pojadę na wieś do dziadka.

- Co tam będziesz robił? -- Będę jeździł na Ślimaku...

- Na ślimaku? Ha, ha, ha! - - Tak nazywa się koń dziadka.

- A jest tam jezioro? -- Jest. Nad jeziorem pasie się krowa z Ćmą.

- Z ćmą? Krowa z ćmą? Ha, ha, ha! -- Tak babcia nazywa swoje cielę.

- A szkoła jest na wsi? -- Zaczynają budować. Już stoi dźwig.

Młode listki

Młode listki cieszą się wszystkim:

wiatrem – że je huśta i kolebie,

obłokami – że tańczą po niebie,

szpakiem, co gałązki w locie trąca

i zielonym cieniem, i promieniem słońca.

Młode listki cieszą się razem z nami,

że są młodymi listkami.

Ktόre święto lubię?

- Ja lubię Boże Narodzenie, bo dzielimy się opłatkiem, a po wigilii idziemy na pasterkę.

- Ja - Nowy Rok, bo wszystko można zacząć od początku.

- A ja lubię Wielkanoc, bo malujemy pisanki i oglądamy w kościołach groby Pana Jezusa...

- Ja i Krzyś lubimy najbardziej Zielone Święta, bo z tataraku robimy sobie piszczałki.

- A ja lubię Boże Ciało... Jest procesja, mój tato niesie chorągiew, a ja sypię kwiatki.

A ty Grzesiu?

- Moje ulubione święto jest dwunastego marca.

- To nie jest święto. Tylko „Na świętego Grzegorza idzie zima do morza...”

A właśnie, że jest... moje święto - moje imieniny.

Wszyscy dla wszystkich

Murarz domy buduje, krawiec szyje ubrania,

Ale gdzieżby co uszył, gdyby nie miał mieszkania?

A i murarz by przecie na robotę nie ruszył,

Gdyby krawiec mu spodni i fartucha nie uszył.

Piekarz musi mieć buty, więc do szewca iść trzeba.

No, a gdyby nie piekarz, to by szewc nie miał chleba.

Tak dla wspόlnej korzyści i dla dobra wspόlnego

Wszyscy muszą pracować, mόj maleńki kolego.

Warszawa

Jaka wielka jest Warszawa! Ile domόw, ile ludzi!

Ile dumy i radości w sercach nam stolica budzi.

Ile ulic, szkόł, ogrodόw, placόw, sklepόw, ruchu, gwaru,

kin, teatrόw, samochodόw i spacerόw i obszaru.

Aż się stara Wisła cieszy, że stolica tak urosła,

bo pamięta ją maleńką, a dziś taka jest dorosła.

Фонетичний матеріал:

Наголос (akcent) у польській мові є постійним, як правило, падає на передостанній склад (woda, agronom). На винятки – наголошується 3 склад від кінця слова – натрапляємо у формах 1 і 2 особи множини дієслів минулого часу (czytaliście), 1, 2, 3 особи однини та 3 особи множини дієслів умовного способу (czytałbym), запозичених словах з суфіксами -yka, -ika (gramatyka); 4 склад від кінця слова наголошується у формах 1, 2 особи множини дієслів умовного способу (czytalibyśmy).

Польські голосні a, e, o, y вимовляються подібно до українських а, е, о, и. Букви u та ó передають один і той самий звук, подібний до українського звука у. Вимова приголосних b, p, d, t, z, s, w, f, m, n, k, g, r, c, h, ż, подібна до вимови українських б, п, д, т, з, с, в, ф, м, н, к, ґ, р, ц, х, ж.

Прочитати подані слова:

pan, pani, on, ona, ono, oni, auto, dwa, sam, start, sama, kanapa, dom, trasa, data, karta, dobro, rada, trap, brat, oba, ten, tamten, tom, ocean, turystyka, teren, para, abonent, matka, maska, motor, mapa, brama, portret, kasa, podpora, agronom, bogata, ogórek, dokument, okno, praca, stewardesa, koncert, karburator, córka, srebro, równa, woda, nafta, noc, kotwica, buk, kamera, wagon, tryb, gaz, ambasador, fonetyka, autokar, herbata, sfinks, nazwa, firanka, rybak, zegarek, skóra, burta, stara, nowa, wyspa, forma, zgoda, imbryk, kino, dowódca, bitwa, piwnica, system, tranzytowy, zatoka, drobny, trudny, kapitan, bogaty, demokrata, hetman, herbata, hobby, hutnik, hałas, herbatnik, handlowy, huragan.

М’якість у польській мові позначається за допомогою букви “i”, яка у позиції після приголосного перед голосними a, e, o, u (ó) не вимовляється, означуючи м’якість попереднього приголосного, або діакритичного знака “'” (kreska), котрий ставиться над c, dz, s, z, n (ć, dź, ś, ź, ń). Звуки ć, dź, ś, ź, ńу вимові подібні до українських м’яких і пом’якшених ч’, дж’, ш’, ж’, н', але значно м’якші. Їх м’якість позначається знаком “'” перед приголосними й у кінці слова, перед голосною – буквою “і”. М’який звук j вимовляється, як український приголосний й, позначає йотацію перед голосними. Натрапляємо на сполучення ść (kość), у якому обидві приголосні вимовляються роздільно і м’яко. У сполученні źć (leźć) звук ź під впливом наступного ć оглушується, тому вимовляється, як ść. У сполученні źdź (goździk) звуки ź і dź вимовляються роздільно, дзвінко, м’яко.

Прочитати подані слова:

Kupi, taki, oficer, drugi, kwit, etykieta, kino, witam, minuta, pismo, mówi, robi, nazwisko, egzamin, miasto, rozmawiam, wiosna, pies, umiem, biurko, rozumiem, piasek, rakieta, piosenka, biuro, piec, pióro, sukienka, drugie, osiem, gdzie, cukier, kiedy, papierosy, wniosek, kierownik, macie, siadać, rodzina, miara, krawiec, miodowy, ziemniaki, niebo, cienki, kawiarnia, drewniany, siedem, pytanie, pański, sekretariat, świat, siwy, dzień, dnia, prosi, uprawiać, mroźny, siostra, jesteś, wiezie, zima, pośrednik, trudność, ściana, jeździć, świadectwo, dziś, wysokość, jedność, ciśnienie, obecność, wieś, wieść, ciemny, mieć, śniadanie, wyjście, wyścigi, pójść, być, kość, wiśnia, nieść, kwiecień, dotykać, jajo, jaskrawy, jeden, jutro, jestem, majowy, moja, wjazd, zjawisko, odjazd, sesja, konstytucja, tajemnica, swoje.

У польській мові для позначення декотрих звуків використовують поєднання приголосних букв. Двознаки (dwuznaki) rz, sz, cz, dż, ch, dź, dz вимовляються подібно до українських ж, ш, ч, дж, х, дж’, дз. Після rz, sz, cz, dż не пишеться “i”. Двознак rz вимовляється, як звук ż (після p, t, k, ch – sz); сh – h; dz– подібно до українського звука дз. Приголосні d і z та d і ż вимовляються роздільно тільки тоді, коли d стоїть у кінці префікса, а z або ż – на початку кореня. У сполученні szcz(deszcz) звуки sz і cz вимовляються окремо, не зливаючись; у сполученні żcz звук ż вимовляється, як sz (mężczyzna); у сполученніdżdż вимовляється подовженеdż: (dżdżysty).

Прочитати подані слова:

Dzwonek, przybycie, sztorm, maszynista, szachy, zobaczenie, szafa, zeszyt, czarny, czerwony, żywy, towarzystwo, żaden, wnuczka, orzech, morze, pasażer, szczyt, brzeg, szczebiot, odżywczy, szatnia, dramatyczny, komiczny, ekonomiczny, kosztować, grzyb, choroba, deszcz, czas, ojczyzna, zaczynać, pietruszka, odznaka, rzecz, czosnek, cisza, czyta, grzmot, dżem, podziemie, poniżej, szeroki, uszy, użytek, siostrzenica, żonaty, szkoda, nadzwyczajny, przepraszam, podżegacz, dobrze, uprzejmie, ściana, szafa, cicho, musztarda, paszport, czaszka, ssak, muszka, czysty, przejście, dzwonek, aptekarz, dżem, pieprz, czereśnia, narzekać, przód, życzyć, brzoskwinie, porzeczki, gruszki, przyjemnie, duchowy, mucha, ucho, jacht, samochód, rachunek, zachód, groch, wschód, chmura, górny.

Приголосний ł у вимові подібний до українського нескладотворчого голосного ў у словах “шовк”, “правда”. Після ł ніколи не пишеться “i”.

М’який звук lвимовляється твердіше, ніж український л'. Як л' звучить тільки перед i. Після l ніколи не пишеться “y”.

Прочитати подані слова:

Latarnia, łaska, pilot, chleb, pole, blok, list, dolar, ulica, szkoła, motocykl, łatwy, ołówek, katalog, lampa, sala, złoto, las, kolega, poszła, kontrola, tunel, był, lipa, akumulator, półka, urlop, oklaski, fasola, leży, opłata, biblioteka, atłas, prawosławny, znaleziony, bilety, los, walizka, eksploatacja, dal, Polka, własny, cel, tłumaczenie, lekcja, klub, laborant, telefon, katolik, daleko, dla, południe, marmolada, mały, płytki, miło, konsul, telegraf, lat, wielki, wspaniałe, wspaniale, wykładowca, zezwolenie, masło, deklaracja, kowal, bluza, leśniczy, przetłumaczyć, ślizgowiec, ciepły

Голосні звуки ą, ę зберігають носовий резонанс перед s, z, ś, ź, sz, ż (rz), f, w, ch. Перед b, p носові ą, ę розпадаються у вимові на чисті o, e та m; перед d, t, dz, c, cz– на чисті o, e та n. У кінці слова носовий резонанс ę значно послаблюється або зовсім втрачається. Перед ł, l носові ą, ę вимовляються, як o, e.

Прочитати подані слова:

Dęby, przypiąć, nędza, zarząd, kąt, mówię, zakąska, często, mięso, ręka, stanęli, pociąg, zając, urzędnik, imię, cielę, rządzić, międzynarodowy, mogę, mogą, rączka, mężny, szczęście, język, zwycięstwo, kąt, gorący, wąchać, ciężki, przyjąć, świąt, sędzia, wąwozy, błąd, pracują, piłkę, następny, pięć, księgowy, tęcza, wzięli, wziął, mięta, głęboki, wąski, urządzenie, więcej, części, największy, gęsty, brązowy, miękki, wstępny

CZYTANKO!

1. Dzik jest dziki, dzik jest zły, dzik ma bardzo ostre kły. Kto spotyka w lesie dzika, ten na drzewo szybko zmyka.

2. - Nie pieprz, Pietrze, pieprzem wieprza, wtedy szynka będzie lepsza (bo przepieprzysz pieprzem wieprza).

- Właśnie po to wieprza pieprzą, żeby mięso było lepsze.

- Ależ będzie gorzej, Pietrze, kiedy w wieprza pieprz się wetrze.

3. Jola lojalna.

4. Stół z powyłamywanymi nogami. (Stół bez nóg).

5. Karol kupił Karolinie korale koloru kolorowego.

6. Podczas suszy szosa sucha.

7. Konstantynopolitanczykowianeczka.

8. Nie kpi, kpie z kpa, bo ci kiep odkpi.

9. Hrabia Brzęczyszczykiewicz ze Wsi Chrząszczeczkowicze.

10. Nie deptaj mi po piętach, bo cię kopnę w kostkę.

Nie piętaj mi po deptach, bo cię kostnę w kopkę.

11. Kobyłamamałybok.

12. Narty i sanie lubią pisanie i piszą w biegu na świeżym śniegu.

13. Azor chętnie gryzie kość, nigdy nie ma kości dość,

bo to taki mądry pies, co nie lubi lodów jeść.

14. Wiejska muzyka

Koza meczy, owca beczy, a na płocie sroka skrzeczy.

Wróbel ćwierka, dzięcioł stuka, a kukułka w lesie kuka.

15. W naszym ogródeczku

Na grządkach wyrośnie fasola, marchewka,

sałata i groszek, czerwona rzodkiewka.

Będą nam pachniały fiołki i bławatki,

Nasturcje, goździki, nagietki i maki.

16. Kowal kuł obręcze do kół.

17. Pajączyk pędzi do muchy.

18. Idzie wąż wązką dróżką, nie porusza żadną nóżką.

Poruszałby gdyby mógł, ale wąż nie ma nóg.

19. Raz do żaby rzekła żaba:

- W pani rzece rzęsa słaba.

Spojrzyj, pani, w mej kałuży

Jaki wybór warzyw duży.

20. Długodystansowiec

Pędzi, aż pot mu włosy

posklejał na czole.

To biegacz? – Nie spóźnialski,

Znany w całej szkole.

21. Mecz

Na podwórku był dziś mecz –

Taki mecz to wielka rzecz!

Jaki wynik? – Dwa do zera!

Sklarz dwie szyby wprawia teraz.

22. Nasza pani, prosi panią

żeby pani naszej pani

pożyczyła sani.

23. Nowy Rok nadchodzi,

przywitać się godzi,

ubrać gałązeczki

i zapalić świeczki.

24. Czarny las

Był sobie czarny, czarny las,

a w tym czarnym, czarnym lesie

było czarne, czarne drzewo,

za tym czarnym, czarnym drzewem

stała czarna, czarna chatka,

a w tej czarnej, czarnej chatce

była czarna, czarna izba,

a w tej czarnej, czarnej izbie,

siedział czarny, charny czort!

25. Szczeniątka

Bez liku jest szczeniątek w koszyku.

Jedno – podobno do matki.

Drugie – w białe łatki.

Trzecie – czarne jak wronka.

Czwarte – bez ogonka.

Podpalanych dwoje.

A ostatnie, to najmniejsze

Ono.... będzie moje!

Podróżny (Ignacy Krasicki)

Arab jeden gdy go noc w podróży zapadła,

A był dwa dni wśród stepu bez wody, bez jadła,

Postrzegł worek na drodze : wziął rozweselony,

A w blasku gwiazd chcąc wiedzieć, czym był napełniony,

Jęknł i rzekł, niezmierną boleścią przejęty:

- Jam zrozumiał, że kasza, a to diamenty.

Utopia (Wisława Szymborska)

Wyspa, na której wszystko się wyjaśnia.

Tu moźna stanąć na gruncie dowodów.

Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia.

Krzaki aż uginają się od odpowiedzi.

Rośnie tu drzewo Słusznego Domysłu

o rozwikłanych odwiecznie gałęziach.

Olśniewająco proste drzewo Zrozumienia

Przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak.

Wielki Wóz (Maria Pawlikowska- Jasnorzewska)

Wędrujemy cyganskim obozem,

Nocujemy w gwieździstej grozie,

Dzisiaj pod Wielkim Wozem

Jutro na Wielkim Wozie

La preciuse ( elegantka, modnisia)

Widzę cię w futro wtuloną,

Wahającą się nad małą kałużą

Z chinskim pieskiem pod pachą, z parasolem i z róża.

I jakżeżty zrobisz krok w nieskonczoność?

Ślepa

Ślepa jestem. Oślepiona majem.

Nic nie wiem, prócz, że pachną bzy.

I ustami tylko poznaję,

żeś ty nie ty ...

Koło stołu z powyłamywanymi nogami na stołkach z powyłamywanymi nogami siedzą Konstantynopolitańczykiewiczowicz i Rękawiczkowaniejsza z narewolweryzowanym rewolwerem

W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie i Szczebrzeszyn z tego słynie.
(J. Brzechwa)

Czesał czyżyk czarny koczek, czyszcząc w koczku każdy loczek, po czym przykrył koczek toczkiem, lecz część loczków wyszła boczkiem.

Czarna krowa w kropki bordo gryzła trawę kręcąc mordą. Kręcąc mordą i rogami gryzła trawę wraz z jaskrami.

Pojedziemy na Pomorze, jak Pomorze nie pomoże, to pomoże może morze,
a jak morze nie pomoże, to pomoże może Wolne Miasto Gdańsk.

Która godzina?

Jest ^год./_пор. - a

Jest wpół do ^год/._пор. -ej

Jest za ^хв./_кіл ^год/. _пор.-a

Jest ^хв./._кіл. po ^год._пор.- ej

Powitanie:

- Dzień dobry! (do osób starszych, przełożonych)

- Witam! (do osób starszych, przełożonych)

- Cześć! ( do znajomych, kolegów)

- Hej! (do znajomych, kolegów)

- Słucham (rozmowa telefoniczna)

- Halo (rozmowa telefoniczna)

Rozmowa:

- Jak się nazywasz? Nazywam się …

- Jak masz na imię? Mam na imię ….

- Jak się masz? Dobrze /źle

- Skąd jesteś? Jestem z Polski.

- Ile masz lat? Mam 21 lat.

- Czym się interesujesz?

- Miło Cię poznać!

- Dziękuję \ dzięki.

- Czy mówi pan\ pani po polsku?

- Nie mówię po polsku.

- Przepraszam (np. zaczepiając osobę nieznajomą) – np. Przepraszam, czy mogę zapytać o drogę?

- Która godzina?

- Ile to kosztuje?

- Mogę prosić menu?

- Chciałbym \ chciałabym zamówić…

Pożegnanie:

- Do widzenia!

- Do zobaczenia!

- Na razie!

- Cześć!

- Pa!

Końcówki przypadkowe deklinacji rzeczownikowej i przymiotnikowej

Końcówki rodzaju żeńskiego.

Końcówki rodzaju nijakiego

Końcówki rodzaju męskiego

Поиск по сайту: