Помощничек
Главная | Обратная связь


Археология
Архитектура
Астрономия
Аудит
Биология
Ботаника
Бухгалтерский учёт
Войное дело
Генетика
География
Геология
Дизайн
Искусство
История
Кино
Кулинария
Культура
Литература
Математика
Медицина
Металлургия
Мифология
Музыка
Психология
Религия
Спорт
Строительство
Техника
Транспорт
Туризм
Усадьба
Физика
Фотография
Химия
Экология
Электричество
Электроника
Энергетика

О том, как Самуил захватил Ларису



Пока блаженный мой дед Кекавмен находился в Ларисе, имея власть над Элладой625, болгарский тиран Самуил не один раз то войной, то хитростью пытался овладеть Ларисой, но оказывался бессильным, так как Кекавмен отражал и отбивал его Он то отгонял его в боях, то смягчал его и приближенных к нему посредством даров. Поступая таким образом и в безопасности засевая землю, Кекавмен содержал свое войско626 в довольстве. Когда же он увидел, что Самуил стал совершенно неодолим, он признал627 его. Так, снова обманув его, он сеял и собирал урожай. А багрянородному государю Василию628 он написал: «Повелитель629 мой святый, вынужденный мятежником 63°, я приказал лариссянам, и они признали его и с Господом Богом сеяли и жали. Благодаря заступничеству твоей царственности я собрал урожай, которого хватит лариссянам на четыре года631, и, как видишь, они снова рабы твоей царственности». Узнав об этом, василевс одобрил хитрость моего деда. Через три года632 василевс назначил другого стратига в Элладу. Так как мой дед не жил тогда в Ларисе, а находился в столице, [новый] же

2 θέλουν (να) αποστατήσουν ? B-Ε 4 κουλά ркп κουλά Β-Ε 12 επαθεν ρκπ επαθον Β-Ε 13 νικουλίτζα ркп Νικουλιτζα Β-Ε 14 * ρξθ' 20 έναδείας σπέρων ркп εν αδεία σπείρων Β-Ε 22-23 πράγματευσάμενος ркп καταπραγματευσάμενος ? Β-Ε 27 συνέβαλλα ркп συνέβαλα Β-Ε 30 * po'

< „π" r,— l

** »TVOÎtM

'ν < » f υΊ ι ι >·" H> i'ICJT" " ><

Советы и рассказы Кекавмена

О правилах поведения в случае мятежа...

τοιαύτην είς το σοφίσασθαί π στρατηγικον, έλθών ό Σαμουήλ ουκ εϊασεν αυτούς θερίσαι, αλλ' εν μεν τη σπορφ έδίδου αύτοϊς αδειαν σπείρειν, εν δε τφ θέρει ου παρεχώρει αύτοίς του έξελθεΐν το σύνολον. Τούτο δε επί τρισί χρόνοις έποίει, ώστε (с. 66) και έπιλι-

5 πούσης αύτοΐς της τροφής, κυνών και όνων και αλλων τινών μια-ρών άπεγεύσαν^ι. 199 об )το κρεών, έπιλειπόντων δε καί αυτών, δέρματα τα εν ταϊς κοπρίαις κείμενα συλλέγοντες εψεναν αυτά καί έτρωγαν, παραμυθήσασθαι βουλόμενοι τον λιμόν. "Αλλα καί γυνή τεθνηκότος του ανδρός αυτής εφαγεν τον μηρόν αυτού. Και από

10 της ανάγκης του αφόρητου λιμού- παρέλαβεν αυτούς άναιμωτί ό Σαμουήλ, καταδουλωσάμενος πάντας τους Λαρισαίους έκτος της γενεάς του Νικουλιτζα. Αυτούς γαρ μόνον μετοίκισεν αβλαβείς καί ελευθέρους μετά καί των υπαρχόντων αύτοΐς, ειπών τούτο, отг «Ευχαριστώ πάνυ τω πορφυρογεννήτω κυρ Βασιλείω, ότι έδέξατο

15 τον συμπέθερόν σας τον Κεκαυμένον από της Ελλάδος καί άπήλ-λαξέ με των τούτου σοφισμάτων».

§74

* Καί εί μεν νοείς, τέκνον μου, on ου δύνασαι πολεμήσαι έτι τοις τεμουλτεύσασι τω βασιλεΐ ουδέ εστί σοι αδεία σπεϊραι ή θερίσαι, σύνελθε καί φημισάτωσαν τον αποστάτην οί υπό σε. Καταπραγμά-

20 τευσαι αυτόν πή μεν δια δώρων πή δε δια πανουργίας, καί γράψον προς τον βασιλέα περί πάντων, καί την σωτηρίαν σου πορίζου. Καί οπόταν σοι γράψη ό βασιλεύς, δ εάν σοι γράψη ποίησον καί ου μη άπολέσης το ка(л. 200) στρον του βασιλέως καί τον λαόν. * Ε'ίπω δε σοι τί επαθεν ό Νικουλιτζας ό Λαρισαίος επί του μακαρίτου βασι-

25 λέως του Δούκα. Καί γαρ ό βασιλεύς προσεπάθει αύτώ καί έπίσ-τευε τοις λόγοις αυτού. Miçt δε των ήμερων εϊπεν προς αυτόν. «Δέσποτα αγαθέ, μούλτον οφείλει γενέσθαι είς Ελλάδα, καί εί κελεύεις διηγήσομαί σοι πώς οφείλει γενέσθαι». Ό δε σιωπαν αυτόν έπέτρεψεν. Αυτός δε προσεδόκησεν, ότι δια τους παρεστώτας τότε

30 σιωπαν αύτφ προσέταξεν, καί κατέλιπε τούτο προσάπαξ. Επί ημέρας ούν πολλάς προς τον πρωτοσύγκελλον κύρι Γεώργιον τον Κορίν-

4-5 έπίλυπούσης ρκπ έπιλιπούσης Β-Ε 6 έπιλειπώντων ρκπ έπιλιπόντων B-Ε, έπιλειπόντων Б-Р 7 αύτώ ρκπ αυτά Β-Ε 12 Νικουλιτζά ρκπ Νικουλιτζά B-Ε, μετοίκησεν ρκπ μετοίκισεν Β-Ε 15 συμπέθερόν ρκπ συμπέθερόν Β-Ε 17 * ροα' 18 τεμουλ'τευσασι ρκπ τεμουλτεύσασι Β-Ε 20 δώρων ρκπ δώρων Β-Ε 22 σοι γράψι ρκπ σοι γράψη Β-Ε 23 * ροβ' 25 δούκα ρκπ Δούκα Β-Ε 27 έλλάδα ρκπ Ελλάδα Β-Ε 28 αυτών ρκπ αυτόν Β-Ε 29 παριστώτας ρκπ παρεστώτας Β-Ε 31 κύρι ρκπ κΰρι Β-Ε

стратиг не имел таких же способностей к изобретению стратегических хитростей, Самуил, подступив, не позволил им собрать урожай, а во время сева давал им возможность производить полевые работы: летом же он вообще не разрешал им выходить [из города]. И делал он это на протяжении трех лет, так что, когда у них не осталось пищи, они ели мясо собак, ослов и других нечистых | животных, а когда кончилось и это, то, собрав кожи, валявшиеся в кучах навоза, варили их и ели, пытаясь обмануть голод633. А одна женщина, когда умер ее муж, съела его бедро. Из-за мук невыносимого голода Самуил захватил их без кровопролития, поработив всех ла-риссян634, кроме рода Никулицы. Ведь только их он переселил вместе с имуществом, не лишив свободы и не причинив убытка, сказав им так: «Я крайне благодарен багрянородному государю Василию за то, что он забрал вашего свата635 Кекавмена из Эллады и избавил меня от его хитростей».

§ 74. О восстании в Фессалии (на основе мемуаров Никулицы Дельфина)636

Сын мой, если ты видишь, что еще не в состоянии воевать с поднявшими мятеж против василевса и нет у тебя возможности произвести посев или собрать урожай 637, встреться с мятежником, и пусть подвластные тебе люди признают638 его. Действуй против него, прибегая то к подаркам, то к уловкам, пиши обо всем василев-су — и добудешь себе спасение. Когда же василевс ответит тебе, выполняй, что бы он ни написал, и не погубишь ни крепости | василевса, ни войска639. Расскажу тебе о том, что перенес лариссянин Ни-кулица при блаженном василевсе Дуке мо. Василевс был к нему благосклонен и доверял его словам. Но однажды он сказал василев-су. «Благой государь мой, в Элладе должен вспыхнуть мятеж, и, если ты велишь, я расскажу тебе, как он может случиться». Но тот приказал ему помолчать. Никулица выжидал, так как тот повелел ему молчать из-за присутствовавших тогда людей М1, и на сей раз оставил разговор об этом. Затем, по прошествии многих дней, Никулица, придя к протосинкеллу Ы2 господину Георгию Коринфско-

, « j, ( ö «.(

í j ι tit пж| * к. т«

, ' ' , < Ì !' ' "t tt

? if·,

t s -t I Λί .f

fi' -. s '^*

l ,, - l l * ' ţ'f '· '

Советы и рассказы Кекавмена

О правилах поведения в случае мятежа...

θιον απερχόμενος ύπεμίμνησκεν αυτόν ϊνα εϊπη τφ βασιλεϊ και συν-τύχη αύτφ κατιδίαν περί της μελλούσης γενέσθαι ανταρσίας· ό δε παρεβίβαζεν αυτόν ήμέραν εξ ημέρας. Επί τριάκοντα ούν ημέρας κατατριβόμενος ενεκε ταύτης της υποθέσεως εν τη πόλει και μη

5 τυχών άποκρίσεως, άγανακτήσας ύπεχώρησεν. * Μάλλον δε έγένετο και αστήρ κομήτης τότε, ον ελεγον οι περί ταύτα δεινοί δοκον είναι· κακοποιόν δε αυτόν έ'φα(ο. 67)σκον. Ό δε τοιούτος ην μέγας, παρεμφερής δοκφ, àva(ji. 200 ο6.)ποδίζων καθεσπέραν ως ή σελήνη. Ην δε και φημιζόμενον τότε, ότι ό 'Ρουμπέρδος ό Φράγ-

10 γος εύτρεπίζεται έλθείν καθ' ημών. Και το μεν λυπηθείς, ότι ουκ ήθέλησεν αύτώ όμιλήσαι ό βασιλεύς, το δε φοβηθείς και δια τα έπιφημιζόμενα και δια την του τοιούτου αστέρος έπιφάνειαν, ύπεχώρησεν. Άπελθών ούν εις την οίκίαν αυτού εις Λάρισαν και μαθών άκριβέστερον περί της επιβουλής, εγραψεν προς τον βασιλέα

15 την τοιαύτην πασαν έπιβουλήν. Ό δε (πώς, ειπείν ουκ οϊδα) άπό-κρισιν ουκ έ'δωκεν αύτφ. Οϊ δε την τοιαύτην έπιβουλήν μελετώντες ουκ έτόλμησαν έκφάναι προς αυτόν το οίονοϋν. Αυτός δε μη δεξά-μενος άπόκρισιν από του μακαρίτου βασιλέως έλυπήθην. Βουλόμενος δε και κρατήσαι τους εξάρχοντας της πονηρός βουλής έλογίσατο

20 ούτως, ότι ει μεν κρατήσει αυτούς και ου τυφλώσει ουδέ αποκεφαλίσει τούτους αύτίκα, έξανάγκης έπαναστήναι αύτφ εχουσιν οί εταίροι αυτών (ήσαν γαρ ποιήσαντες συνωμοσίαν μετά των Βλάχων και των Τρικαλιτών) και ίσως και περιγένωνται αυτού και έκτρίψωσιν αυτόν ει δε και αντιστήναι αύτοϊς θελήσει και γένηται πόλεμος

25 μέσον аи(л. 201)τών και σφαγώσί τίνες ή και κρατήσας τινας και τυφλώσει αυτούς, πάντως έρεί αύτφ ό βασιλεύς· «Έμή εστίν ή χώρα και ουχί σή· και περί τούτων ύπέμνησάς με και άπαξ και δίς, και ει ήθελον, ήκουσα αν σου. Σύ δε πρόσταξιν έμήν μη έχων πώς έτόλμησας ή τυφλώσαι ή σφόξαι ανθρώπους ; 'Αλλά φθονήσας την

30 εύπραγίαν αυτών τούτο έποίησας». 'Ην γαρ ό μακαρίτης βασιλεύς συμπαθής εϊς ταύτα. Ταΰτα ούν λογισάμενος και ως ει τούτο ποιή-σοι, ουκ εις καλόν αύτφ γενήσεται ως παρά ποόσταξιν του βασι-

5 * ρογ' 6 διοκον ρκπ δοκόν, δίσκον ? Β-Ε 7 κακοποιών ρκπ κακοποιόν Β-Ε 8 παρενφερεϊς διώκων ρκπ παρεμφερής δοκφ, παρεμφερής δίσκψ ? Β-Ε παρεμφερής δισκφ Б-Р 9 ρουνπέρδος ρκπ 'Ρουμπέρδος Γ (ср. 186.19) 11 αυτών ρκπ αύτφ Β-Ε 18 έλυπήθην 1 л. ед. ч. вм. ожидаемого έλυπήθη 3 л. ед. ч. В-Е 22-23 βλάχων και των τρικαλίτων ρκπ Βλάχων καί των Τρικαλιτών Β-Ε 23 αύτώ ρκπ αυτού Β-Ε 25 αυτού ρκπ αυτών Β-Ε 26 αυτόν ρκπ αύτφ, προς αυτόν ? Β-Ε 27 ούχή συ ρκπ ούχ ή ση, ουχί ση ? Β-Ε, τούτον ρκπ τούτων Β-Ε 29-30 την εύπραγίαν ρκπ την εύπραγίαν, τρ εύπραγία ? Β-Ε 31 ει τούτο ποιήσοι ρκπ εϊ τούτο ποίηση ΧρΧ 32 αυτού ρκπ αύτφ Β-Ε

му ш, напомнил ему, чтобы он сказал василевсу и тот принял бы его наедине по поводу предстоящего восстания. Но тот откладывал встречу с ним со дня на день. Поэтому, проторчав ради этого дела в столице до тридцати дней и не получив ответа, он в раздражении уехал. Тогда же появилась хвостатая звезда, о которой понимающие в этом толк люди говорили, что это метеор вида «бревно» ш. Ее называли приносящей несчастье. Она была велика, [действительно] похожа на бревно и | всходила каждый вечер, как луна. Разнеслась тогда и молва, что Роберт645 Франк собирается напасть на нас. Опечаленный тем, что василевс не пожелал беседовать с ним, а также испуганный слухами и появлением этой звезды, Никулица уехал. Затем, вернувшись в свой дом в Ларисе и точнее разузнав о заговоре, он все о нем написал василевсу, но тот — не знаю почему — не ответил ему. Между тем замышлявшие упомянутый заговор ш не осмеливались открыть задуманное Никулице, который, не получив ответа от блаженного василевса, пребывал в печали. Мечтая о том, чтобы схватить предводителей коварного замысла, он, однако, рассуждал так: если он схватит их и тотчас не ослепит647 и не обезглавит, то сотоварищи (а они вступили в сговор с влахами648 и трикка-литами ^9) могут по необходимости восстать против него, может быть, одолеют его и уничтожат; если же он решится бороться с ними и меж ними случится битва, | то некоторые будут убиты, либо он, схватив, ослепит кое-кого из них. И все равно василевс скажет ему: «Моя страна, а не твоя! 65°. Ты напомнил мне о деле и раз и два, и, если бы я хотел, я бы тебя послушал. Как же ты осмелился, не имея моего приказа, ослеплять и убивать людей?651. Ты сделал это, завидуя их счастью!» Блаженный василевс вообще был охоч до этого. Итак, размышляя подобным образом, а именно, что если он так сделает, то не к добру для него случится это, как для человека, действовавшего без приказа василевса (мятежники, конечно, сожгут его

(.κ »ίι act*

.) V П j

,u - λι h£ 3

, ; \iL

Советы и рассказы Кекавмена

λέως ποιήσαντι (πάντως γαρ την τε οίκίαν αυτού έμπρήσουσιν οί άποστάται, τους δε δύο αυτού παΐδας και τους δύο αδελφούς αυτού, τον τε Θεόδωρον και τον Δημήτριον, αποσφάξουσιν και τας θυγατέρας αυτού, αυτόν δε εις την πάλιν εΐσά(ο. 68)ξαντες κακοπα-

5 θεΐν καταλείψουσιν και λιμφ διαφθαρήναι), διέμενεν εις την οίκίαν αυτού ως μηδέν γινώνσκων, καίπερ κατασκόπους είχεν πολλούς, δι' ων και έμάνθανεν την βουλήν αυτών, ήτις και ην ήδε. * Βουλήν γαρ έβουλεύοντο τοιαύτην περί αυτού, ότι· «Ει μεν θελήσωμεν χωρίς αυτού ποιήσαί τι, ου μη δυνηθώμεν πέρας δούναι (л. 201 об.) τη

10 βουλή ημών ει δε πάλιν θελήσωμεν αυτόν σφάξαι, και ούτως ουδέν άνύσαι δυνηθώμεν και κακοδιοικηθήναι εχομεν παρ' αυτού' ανθρώπους γαρ έχει και λαόν ίδιον, και το κάστρον και ή χώρα αύτφ πείθεται εις δ αν εϊπη. 'Αλλα ας άποκαλύψωμεν αύτφ τα δόξαντα ήμϊν». Ό δη και εποίησαν. Άποστείλαντες γαρ προς αυτόν τους

15 αρχηγούς αυτών, τον τε Ίωάννην αποπρωτοσπαθάριον τον Γρημια-νήτην και Γρηγόριον τον Βαμβακαν απεκάλυψαν αύτφ πάντα. Αυτός δε προσεποιήσατο πάντα άγνοεΐν και είπεν αύτοΐς, δτν «Πάντως εϊ τι ποιήσετε ύμείς, τούτο κάγώ». Το όλον δε έσπούδαζεν Ίνα αφ' ου συνέλθωσι πάντες, εί δυνηθείς, διαστρέψαι αυτούς. Εκείνοι δε εϊχον

20 το συναγωγών αυτών εις την αύ'ριον εις την οίκίαν Βεριβόου του Βλάχου. Έπεί δε έμήνυσαν ούτοι προς τους Βλάχους, отг «Και ό πρωτοσπαθάριος Νικουλιτζας ό Δέλφινας συνήλθε τη βουλή ημών» (πρωτοσπαθάριος γαρ ην το τότε), έχάρησαν μεγάλως καί ήβουλή-θησαν έλθεΐν πάντες προς αυτόν. Αυτός δε μη μελλήσας προέλαβεν

25 αυτούς καί άπήλθεν ένθα ήσαν συνηγμένοι. Οϊτινες καί (л. 202) ίδόντες αυτόν αφνω καταπηδήσαντες ύπήντησαν αύτφ πάντες δου-λοπρεπώς, αποβάντος δε αυτού του ίππου έδέξαντο καί εισήγαγαν αυτόν μέσον αυτών, λέγοντες αύτφ· «Ημείς σε ως πατέρα καί αύθέντην ε'χομεν και χωρίς σου ουδέν ήθελήσαμεν ποιήσαί τι* ουδέ

30 γαρ εστί δίκαιον. Καί έπεί ήλθες, είπε ήμϊν περί της βουλής ταύτης, τί εχομεν ποιήσαί». * Εκείνου δε είρηκότος προς αυτούς, ώς· «Ουκ αγαθόν τούτο εστίν προσκρούομεν γαρ πρώτον μετά του Θεού ποιοΰντες αυτόν έχθρόν, έπειτα μετά του βασιλέως, ος δη καί παρα-

0 правилах поведения в случае мятежа..

дом, двух его сыновей и двух братьев, Феодора и Димитрия652, убьют, как и его дочерей, а его самого, введя в город, оставят на муки и гибель от голода)653, Никулина оставался в своем доме, как будто ни о чем не ведая, хотя у него было много лазутчиков, через которых он узнавал об их замыслах. А они были таковы. Конечно, мятежники приняли и о самом Никулице такое решение: «Если мы пожелаем сделать что-нибудь без него, мы не сможем довести | наш план до конца; если же, с другой стороны, мы захотим его убить, то и тогда не сумеем ничего достигнуть654, да и пострадать от него можем, ибо он имеет людей и собственное войско К5, а крепость ^6 и область657 повинуются ему во всем, что бы он ни сказал. Давайте, напротив, откроем ему наш замысел». Так они и сделали. Послав к нему своих предводителей, апопротоапафария ю8 Иоанна Гримиа-нита и Григория Вамваку ^9, они открыли ему все. Никулина притворился, что ничего не знает, и сказал им: «Конечно, что вы сделаете, то и я» ^0. А вообще-то он старался по возможности отвратить их от того, на чем они все œi сошлись. А они назначили назавтра свое совещание в доме Веривоя œ2 Влаха ^3. Когда они объявили влахам: «Протоспафарий Никулица Дельфин 664 также примкнул к нашему замыслу» (он был тогда протоспафарием), все были очень обрадованы и хотели идти к нему. Но Никулица, не желая этого, опередил их и сам прибыл туда, где находились совещавшиеся. Когда они | внезапно увидели Никулицу, то вскочили и раболепно встретили его, а когда он спешился, те приветствовали его и, окружив, говорили ему: «Ты наш отец и повелитель ^5. Без тебя мы не хотим ничего делать, потому что это нечестно ^6. Так как ты явился, то скажи нам об этом замысле — что мы должны делать?». Никулица ответил им. «Нехорошо все это. Прежде всего мы станем перечить Богу, сделав его своим врагом, а затем — василевсу, который,

2 представляется излишним слово οί άποστάται Б-Р 7 * ροδ' 15 άπόπρωτοσπαθάριον ркп άποπρωτοσπαθάριον B-Ε 16 τον αμβακάν, затем исправлено, τον ραμβακάν ркп τον Βαμβακαν Β-Ε 22 δέλφινας ркп Δέλφινας Β-Ε 23 μεγάλως· ö ρκπ μεγάλως[· δ] ? Β-Ε 24 αυτήν ρκπ αυτόν Β-Ε 28 ημείς ρκπ Ημείς σε Β-Ε 30 ύμΐν ρκπ ήμϊν Β-Ε 31 * ροε'

ą ι λ"

A lt

.Α 1

Советы и рассказы Кекавмена

κινήσαι έχει έθνη πολλά καθ' ημών και έξαλείψαι ημάς. 'Αλλα και Ιούνιος μην ήδη εστί, και πώς εχομεν θερίσαι γενομένης ταραχής ;» Είπόντος δε και προς τους Βλάχους- «Που εΐσί τα κτήνη υμών και αϊ γυναίκες νυν ;» Αυτοί είπον «Εις τα όρη Βουλγαρίας». Ούτως 5 (с. 69) γαρ εχουσι τύπον, ϊνα τα των Βλάχων κτήνη και αϊ φαμιλίαι αυτών είσίν από Άπριλλίου μηνός έως Σεπτεμβρίου μηνός εν ύψηλοίς ορεσι και ψυχροτάτοις τόποις. «Και αρά γε, εϊπεν, ου μη διαρπάσωσι ταύτα οί έκεΐσε οντες, όσοι δηλονότι εις μέρος είσί του βασιλέως ;» Και οί μεν Βλάχοι άκούσαντες τούτων έπείσθησαν

10 τοις λόγοις αυτού (л. 202 об.) και εϊπον, ότι. «Ημείς από της βουλής ταύτης ουκ έξερχόμεθα και άποδεχόμεθα τούτο». "Ομως κατέλιπαν πάντα και άνεκλίθησαν του άριστήσαι. Έγερθέντων δε αυτών από του αρίστου και άναπαυθέντων, εν μεσημβρία ήλθον πάλιν προς αυτόν πάντες όμοΰ, οϊ τε Βλάχοι και οί Βούλγαροι,

15 άνατραπέντες παρά των Λαρισαίων. * Οί γαρ Λαρισαίοι οί συγκαστ-ρϊται αυτού είπαν προς αυτούς, οτι. «Αυτή ή βουλή από του νυν ου κρύπτεται, μάλλον δε, ότι και δύο υιοί αύτοϋ είσίν εν τη πόλει, ö τε Γρήγορος και ό Παγκράτις, και πάντως εμποδίζει ημάς ϊνα μαθών τούτο ό βασιλεύς κράτηση ημάς». Τούτοις ούν πεισθέντες

20 τοις λόγοις λέγουσιν αύτώ, ότι· «Πάντα όσα αν λέγης καλά είσι λίαν, πλην ου συμφέρει ήμίν καταλιπείν τούτο». Αυτοί συνδραμόντες πάντες και κρατήσαντες αυτόν είπον «Σέ εχομεν από της σήμερον κεφαλήν και αύθέντην και σε προκρίνομεν εν τη παρούση αποστασία δπως προστάσσης ήμίν τί όφείλομεν ποιήσαι». *Αύτός δε άπε-

25 κρούσατο αυτούς καί άπαξ και δις και πολλάκις, ως την είρήνην ασπαζόμενος. Είτα έλθόντες τινές των φίλων αύτοϋ έξομνύμενοι αύτφ εις τον Θεόν λέγουσιν, (л. 203) ώς· «Ει μη συνέλθης τη βουλή αυτών, αποθνήσκεις από των χειρών αυτών». "Οθεν και μη βουλόμενος γέγονα αύτοϊς κεφαλή, και βουλόμενος θηρεΰσαι έθηρά-

30 θην. "Ομως άναθέντες εις εκείνον πάντες την κακήν αυτών βουλήν

О правилах поведения в случае мятежа..

конечно, может двинуть против нас много иноплеменных народов 667 и уничтожить нас. Кроме того, уже июнь месяц. Как мы станем жать хлеб, если случится волнение?». Говорил он и влахам: «Где теперь ваш скот и ваши жены?». Те ответили: «В горах Болгарии» 668. Таково ведь у них обыкновение, что скот влахов и семьи от апреля месяца вплоть до сентября находятся на вершинах гор и в самых прохладных местах. «Разве, — продолжал Никулица, — не разграбят его тамошние жители, которые, конечно, держат сторону василевса?» œ9. Слушавших это влахов убедили слова его670, | и они заявили: «Мы от такого совета не уходим и принимаем это». Впрочем, оставив все, они принялись обедать. Покончив с обедом и отдохнув, в полдень они снова пришли к нему все вместе, и влахи и болгары, возбужденные лариссянами671, так как лариссяне, его co-граждане672, сказали им: «Отныне такой совет [Никулицы] — не тайна, особенно потому, что два его сына, Григора 673 и Панкра-тий674, находятся в столице675. Он всячески препятствует нам, чтобы василевс, узнав об этом, схватил нас». Поэтому, поддавшись таким речам, они сказали ему: «Все, что бы ты ни говорил, очень хорошо, но нам нельзя отступаться от дела». Сбежавшись все, они схватили его и сказали: «Отныне ты наш глава и повелитель, тебя мы выбираем для предстоящего восстания, чтобы ты приказывал нам, что мы должны делать»676. Но Никулица, желая мира, не раз и не два отговоривал их. Тогда пришли к нему некоторые из его друзей и, заклиная именем Божиим, говорили: [ «Если ты не присоединишься к их заговору, то погибнешь от их рук». Поэтому против воли он оказался их главой и, желая уловить [других], был уловлен сам. Так-то все, взвалив на его плечи свой преступный замысел, еде-

1 έξαλύψε ркп έξαλείψαι B-Ε З είπόντο ркп Είπόντος Β-Ε 4 βοΰλγαρίας· ούτος ркп Βουλγαρίας». Ούτως В-E 5 τα των βούλγαρων κτήνη ркп τα κτήνη ? τα των Βλάχων κτήνη B-Ε, τα των Βλάχων καί των Βουλγάρων κτήνη Б-Р 7 ψυχροτέροις ? Β-Ε 9-10 Лакуна: οί δε άλλοι ουκ έπείσθησαν τοις λόγοις αυτού ? B-Ε, нет лакуны Б-Р 11 ουκ έξερχόμεθα και άποδεχόμεθα ркп έξερχόμεθα καί ουκ άποδεχόμεθα ? έξερχόμεθα και άποδεχόμεθα ? Л 15 * ρος' 16 αυτού ркп αυτών Л 17 μάλλον δε οτι ρκπ μάλλον- διότι Б 18 Γρήγορος και ό Παγκράτις ρκπ Γρήγορης καί ό Παγ-

κράτης Б 19 τούτοις ρκπ Τούτοις Β-Ε 20 λεγίς ρκπ λέγης Β-Ε 21 αυτοί ρκπ ευθύς ? αύτίκα ? B-Ε или перед αυτοί лакуна B-Ε 22 τήσοίμερον ρκπ της σήμερον Β-Ε 23 παρουσή ρκπ παρούση Β-Ε 24 * ροζ' 29 γέγονα 1. л. ед. ч. вместо ожидаемого γέγονε 3 л. ед. ч. 29-30 έθηράθην 1 л. ед. ч. вместо ожижаемого έθηράθη 3 л. ед. ч. έθηρεύθην ? В-Е 30 δμώς άναθεντές ркп "Ομως άναθέντες B-Ε

Советы и рассказы Кекавмена

εποίησαν αυτόν ξένον των του Θεού εντολών. Δια δε το μη άπολεσ-θήναι και διαφθαρήναι την γήν αυτών πασαν και τον λαόν σφαγή-ναι και καταδουλωθήναι διανέστην ως προς το πράγμα και έπέθη-κεν αυτόν τη φροντίδι πάντων. Έξήλθεν δε από του οίκου αυτού

5 επί τα Φάρσαλα και τον (с. 70) Πλήρην. Ποταμός δε εστίν ούτος ό Πλήρης έχων πεδιάδα μεγάλην ένθεν κάκεϊθεν, ος δη και διέρχεται μέσον των Βλάχων διαιρών αυτούς ένθεν και ένθεν. Και τεντώσας έκεΐσε περιεσώρευσε τους τε Βλάχους και Βουλγάρους τους έκεΐσε πλησιάζοντας, και ήθροίσθη προς αυτόν λαός πολύς.

10 Άπέστειλεν δε και εις το Κίτρος παραταγήν μίαν, προστάξας καταλΰσαι το τοιούτον κάστρον ö και έγένετο. "Εγραψε δε προς τον βασιλέα, ότι· «Πάντως εϊπόν σοι από στόματος, ότι μοϋλτον οφείλει γενέσθαι, και πάλιν έγραψα σοι έλθών εις την οΐκίαν μου περί τούτου, και τανύν δηλώ τη γαληνότητι σου· καν νυν πίστευ-

15 σον, ότι έμούλτευσαν και εποίησαν έμέ κεφαλήν αυτών. (л. 203 об.) Ευχαρίστησαν ούν τω Θεώ, ότι εγώ υπέχω τον λαόν και έχω καταλΰσαι το τοιούτον μοϋλτον, εϊπερ ακούσεις μου και έκκόψεις ας συ έπ' αύτοϊς έποίησας αυξήσεις και φανερώσεις». Ην γα&

 




Поиск по сайту:

©2015-2020 studopedya.ru Все права принадлежат авторам размещенных материалов.