Эпидемическую опасность для человека представляют головная вошь, платяная вошь, лобковая вошь, или площица.Колющим хоботком насекомые погружаются в толщу кожи и сосут кровь. При этом в толщу кожи попадает секрет, обладающий выраженным раздражающим свойством. На месте укуса в дерме появляются очажки плотного воспалительного инфильтрата из полинуклеидов, лимфоцитов и в меньшей степени - эозинофилов. Течение воспалительного процесса характеризуется расширением сосудов и развитием отека кожи.В результате интенсивного зуда появляются точечные и местные расчесы, которые в последующем нередко осложняются пиодермией и экзематизируются.Факторами риска заболевания вшивостью являются скученность людей, несоблюдение санитарно-гигиенических правил.Нанося укус, вошь впрыскивает в ранку вещества, вызывающие зуд. Расчесывание мест укусов приводит к экзематизации кожи и присоединению вторичной инфекции. Зуд нарушает сон и вызывает невротические состояния, особенно у детей.
32)Қышыма клиникасы: терісінде қышыну сезімдері пайда болады. Түнгі уақытта қышыну сезімдері күшейеді . Терісінде қызыл дақтар пайда болады.Қарау кезінде : теріде буындардың бүккіш беттерінде шынтақта, дененің бүйірлерінде, саусақ араларында,іште , жыныс ағзаларының сыртқы беттерінде қышыма жолдары байқалады, ұсақ суланған күлдіреулер, қышу іздері байқалады.
Диагностикасы:
ЖҚА ,ЖЗА ,Анамнез,Клиникасы ,Микроскопиялық зерттеу
Ол үшін қышыма жолдарына тамшы вазелин майын тамызады , содан кейін соскоб алады .
Микроскопияда дәрігер қышыма кенесін және оның экскрименттерін және жұмыртқаларын көреді .
33+34+35
Педикулез немесе битшеңдік паразитарлық ауруларға жатпайды, ол адам денесінде биттің паразиттік өмір сүріп, оның қанымен қоректенуі, яғни шашта, мұртта, қаста және т.б. ересек биттердің, олардың жұмыртқаларының және личинкаларының, яғни сіркелердің паразиттік өмір сүруі. Битті жұқтырған адаммен тығыз қатынаста болғанда, сондай-ақ онымен ортақ заттарды пайдаланғанда педикулезді жұқтырып алуға болады.
Санитарлық-гигиеналық тәртіпті сақтамаған жағдайда бит қоғамдық моншалардан, душтардан, жатаханалардан, қонақ үйлерден, жолаушы поездарынан жұғады. Ересек биттердің өмір сүру ұзақтығы 30 күн, сондықтан тек қарапайым жолмен яғни басты жуу, кірді жылы сумен жуу арқылы битті және оның салған жұмыртқаларын жою мүмкін емес. Оларды өте жоғары температурада ғана жоюға болады (15 минуттан кем емес уақытта қайнату немесе бу арқылы зарарсыздандыру, киімдерді екі жағынан тігістеріне көңіл аудара отырып , үтiктеу). Денедегі, іш-киімдегі, киімдегі, басқа да заттардағы әрбір даму сатысында табылған битті (жұмыртқа, сірке, ересек бит) жоюға бағытталған дезинсекциялық іс-шаралар бір уақытта жүргізіледі. Шашта биттің саны аз болғанда ( жұмыртқаларын қосқанда 1-10 дана) оларды қолмен, яғни механикалық әдіспен тазалаған тиімді, ол үшін жүзі жиі тарақпен тарап, шашты қиып немесе алып тастаған дұрыс. Алынған шашты жинау үшін қағаз немесе резеңке төсемше қолданылады, оларды шашпен және битпен бірге жағып жібереді. Шашта биттің саны орташа және көп болғанда (жұмыртқаларын қосқанда 10 дана және одан да көп) битті жоюға арналған арнайы инсектицид сусабындары қолданылады, дәріханаларда сатылатын »Ниттифор», «Антибит» «Педилин» және т.б. сусабындарын пайдалануға кеңес береміз, нұсқауларына сай қолдану керек.
Бас педикулезімен күресу үшін препараттардың жұмсалу нормасы
Өнеркәсіптік препарат
Қолдану түрлері
Жұмсау нормасы
Экспозиция
Препаратты алып тастау
Карбофос*
0,15% су эмуль-сиясы
10-15 мл
20-30 мин
Жылы сумен жуу
Сульфидофос*
0,06 % су эмуль-сиясы
50 мл
10 мин
Бензилбензоат
20% сулы-сабын-ды суспензия
10-15 мл
20-30 мин
Сулысабынды – ке-росинді эмульсия (50 г сабын+ 50 г ке-росин +900 мл су)
10 % эмульсия
10-15 мл
1-2 сағат
10% сірке қышқылымен шайқап тастау
Бор майы*
5 %
10-15 г
20-30 мин
Пиретрум
Ұнтақ. Өнеркә-сіпте оралған
10-15 г
30 мин – 1 саға
Қышыма қотыр-бұл жұқпалы, терi ауруы, оның қоздырғышы -қотыр кенесi болып табылады. Адамның терісіне түскен соң, қотыр кенесi жылдам көбейе бастайды, 10 күннен кейін қотыр кенелері салған жұмыртқалардан ересек кенелер пайда болады.
Қотыр кенелері науқаспен тiкелей тығыз қатынаста болғанда және олардың пайдаланған төсек жаймаларын және iш киiмдерiн, киiм-кешектерiн, жеке тазалық заттарын(сүлгiлерiн, жөкелерiн және т.б.)пайдаланғанда жұғады.
Қотыр кенелерi төсек жаймаларын және iш киiмдердi қайнатқанда, ыстық үтікпен үтiктегенде тез жойылады. Қышыма қотырдың негiзгi ошағы-отбасы болып табылады, себебi қышыма қотырмен ауырған адамдар дәрiгерге кеш қаралады, көп жағдайда терідегі бөртпелерді аллергия деп есептейді де айналасындағы адамдарға таратады.
Аурудың жасырын кезеңi 10 күннен 1,5 айға дейiн созылуы мүмкiн. Аурудың өзiне тән белгiлерi - саусақтардың арасында, кеуде мен iштiң, санның, аяқтың терiсiнде бөртпелер пайда болып, тері қышиды.Қышыма қотырдың өзіндік ерекшелігі- қотыр кенелерi түнде қоректенiп, көбейетіндіктен терінің қышуы түнде өрши түседі. Аурушаңдықтың ең жоғары деңгейi күз және қыс айларында- мектептерде, оқу орындарында жаңа ұжымдар қалыптасқанда тіркеледі. Қышыма қотырмен ауырған науқастардың ең көп саны күз-қыс мезгілдерінде- жалпы білім беретін және оқу орындарында жаңа ұжымдар қалыптасқан кезде тіркеледі. Қотыр кенесі науқастардың киімдері мен жеке гигиеналық заттарын пайдаланғанда жұғады.
36Күлдіреуік немесе шынайы көпіршіктің - ауыр буллезді дерматоз, шырышты және эпидермис қабатының мальпигииө жасушаларының акантолизімен, теріге қабынусыз күлдіреуіктің және шырышты қабатына жараның түзілуімен сипатталады. Күлдіреуікпен көбіне 35 жастан жоғары адамдар, ал балалар сирек ауырады.
Күлдіреуіктің төрт клиникалық формасын ажыратады: вульгарлы, вегетирлеуші, жапырақшалы және себореялық (эритематоздық). Тіс дәрігерлері үшін ауыз қуысын жиі зақымдаушы вульгарлы күлдіреуік болып табылады.Көптеген процесстер ауыз қуысынан басталып, кейін теріге, шырышты қабатына таралып, немесе процесс теріден басталады, соңы науқастардың ауыз қуысының зақымдалуымен бітеді.
Күлдіреуіктің этиологиясы белгісіз. Қазіргі кездегі ең танымал ол вирустық және аутоиммундық себептер.
Гистология. Ісік және акантомоз белгілері тән, Осының әсерінен жасуша ішілік көпіршік түзіледі, ал эпителий жасушалары, оның ішінде маңыздысы тікенекті қабаты белгілі. Құрылым түзіп, бір-бірімен көрші ұлпалардан жеңіл ажыратылады. Қабыну процесі аз көрінеді.
Клиникалық көрінісі.
Вульгарлы күлдіреуікте көптеген науқастарда ауыз қуысының зақымдалуы кездеседі, бұл өзгеріс ұзаққа созылып ( бірнеше ай немесе жыл) аурудың жалғыз симптомы болуы мүмкін.Ауыз қуысында әр түрлі аймақтары оның ішінде ұрттық ( көбіне ретромолярлы аймақ), таңдай, ауыз қуысының түбі, ерін және жұтқыншақ.
Эпителийдің анатомиялық өзгерістеріне байланысты теріге қарағанда ауыз қуысында процесс өзгеше. Типтік көпіршікті ауыз қуысында көре алмайсыз. Ереже бойынша ауыз қуысындағы вульгарлы күлдіреуік көпіршіксіз өтеді. Бастапқыда зақымдалған жердің эпителийі бұлыңғырланып, ошақтың ортасында жара пайда болып шетке қарай тез таралады. Осы бұлыңғырланған эпителийдің үстінен гипател немесе тампонмен оның жоғарғы қабаты жеңіл алынады, жара бетінің сыдырылуымен. Күлдіреуік кездінде жара әртүрлі көлемде үлкен емес жырылудан.
Бөртпелер өзгермеген және әлсіреген шырышты қабатының қабынған түріне шығады.
Ауырсыну өте қатты әсіресе тамақта қолданған уақытта және сөйлегенде сөл бөлу көбейеді.Жара ауыздағы микрофлораның әсерінен зақымданады, әсіресе процесс тағаланбаған ауыз қуысында ауыр өтеді.
Коккты флораның, кандидоздың, әсіресе фузоспирохетоздың қосылуынан науқастың жағдайы нашарланады. Іріңді иіс пайда болады.
Вегетативті күлдіреуіктің клиникалық ерекшелігінің көрінісі жара түбінде өсудің түзілуі, әсіресе қоршаған аймақтан дамыған.
Ауыз қуысындағы себореялық күлдіреуік вульгарлыға ұқсас.Ол терідегі ошақ себореялық дерматитті немесе себореялық экземаны еске түсіреді. Жапырақ тәрізді күлдіреуік кезінде ауыз қуысының зақымдануы болмайды.Күлдіреуік кезіндегі Никольский симптомы әдетте оң. Оның 3 варианты бар:
1. Көпіршіктің бетін пинцетпен ұстағанда немесе жара жиегі эпителийінің жоғарғы қабатын тартқанда зақымдалмаған шырышты қабаттың немесе тері эпителий пленкасының түсуі жүреді. Жұқа қабығы мықты емес әрі жеңіл.
2. Ошақ аралық өзгермеген шырышты қабатты немесе теріні ысқылағанда, тез көпіршіктің және жараның түзілуіне әкеледі.
3. Егерде зақымдалған ошақтан алшақ жатқан аймақты ысқыласақ, онда эпителийдің жоғарғы қабықтың жылжуы мүмкін.
2-ші және 3-ші вариантта акантолиз дәрежесінің жылдаудауын айтады.
Күлдіреуік кезінде теріде көпіршіктер өзгермеген немесе аздап қызарған жерде, негізінде олар киімнің үлкейген жерінде, қысым кезінде, мацерацияда ( іштің, арқа, қолтық астында, шап аймағында т.б.) шығады. Көпіршіктер пайда болғаннан кейін бірнеше сағат өткеннен соң көмескіленіп, алмұрт тәрізді формада болып, сосын жарылады. Жаралар қабыршақпен жабылып, жиі іріңді инфекцияның қосылуымен жүреді. Терідегі жара ауырсынумен жүреді. Ауыз қуысының шырышты қабатынан және теріден басқа күлдіреуік біріншілік басқада шырышты қабаттарды зақымдауы мүмкін: кеңірдек, өңеш, асқазан, ішектерді. Жиі күлдіреуік кезінде ішкі ағзалардың зақымдалуы, сонымен қатар орталық және шеткері нерв жүйесінің өзгерісімен жүреді. Бұлардың өзгерісі күлдіреуік үшін арнайы емес және дистрофиялық сипатты иемденеді.
37 Дюринг герпетиформды дерматиті - хроническое заболевание кожи, отличающееся истинным полиморфизмом сыпи и сильным зудом.
Этиология и патогенез неизвестны. Предполагают, что герпетиформный дерматит - полисистемное заболевание аутоиммунной природы; у абсолютного большинства больных обнаруживается глютенчувствительная энтеропатия и ЦИК глютен-АТ (IgA). Путем прямой иммунофлуоресценции выявляются отложения IgA-антител против структурных компонентов дермальных сосочков в виде гранул на дермоэпидермалыюм соединении в непоражённой и поражённой коже. Определенную роль играет повышенная чувствительность к йоду и генетическая предрасположенность. Может выступать какпараонкологический дерматоз.
.Клиника герпетиформного дерматита Дюринга.
Заболевание встречается в любом, чаще среднем возрасте, имеет хроническое течение, прерывается ремиссиями продолжительностью от 3 месяцев до 1 года и более.
Начало постепенное. Кожным высыпаниям могут предшествовать симптомы общего недомогания, зуд.
Характерен истинный полиморфизм сыпи, обусловленный сочетанием эритематозных пятен, уртикаро-подобных эффлоресценций, папул и везикул, к которым могут присоединяться пузыри и редко пустулы. Высыпания, группируясь, напоминают высыпания герпеса и симметрично располагаются на коже туловища и конечностей. Пузыри отличаются достаточно плотной покрышкой и прозрачным содержимым. При подсыхании содержимого везикул и пузырей образуются корочки, а при их вскрытии, что происходит чаще всего под влиянием расчесов, обнажаются эрозии. Поражение слизистых оболочек не характерно. При регрессе высыпаний герпетиформного дерматита, как правило, остаются гипо- и гиперпигментные пятна, изредка рубцы. Субъективно отмечается сильный зуд.
Характер полиморфизма сыпи при герпетиформном дерматите определяется совокупностью различных элементов. Однако, обычно одни из них превалируют. В связи с этим условно выделяют везикулёзную, папулёзную (пруригинозную), уртикароподобную и буллёзную разновидности герпетиформного дерматита.
Диагноз основывается на клинических данных и результатах гистологического исследования и прямой иммунофлуоресценции.
Для подтверждения диагноза используют следующие параклинические тесты:
1. определение количества эозинофилов в крови и пузырной жидкости;
2. проба с йодом (проба Ядассона) в двух модификациях: накожная (мазь с 50% йодида калия) и внутрь (2-3 столовые ложки 3-5% раствора калия йодида).
Проба считается положительной при появлении признаков обострения заболевания. При тяжелом течении герпетиформного дерматита внутреннюю пробу проводить не следует, т. к. она может вызвать резкое обострение заболевания.
38 ЭРИТЕМА ЭКССУДАТИВНАЯ МНОГОФОРМНАЯ - острое, нередко рецидивирующее заболевание кожи и слизистых оболочек. Встречается у лиц молодого и среднего возраста, в том числе и у детей.
Вызывается
• инфекционными агентами:
• Mycoplasma pneumoniae,
• вирусами
• простого герпеса,
• Коксаки,
• ECHO,
• гриппа
• паротита,
• гистоплазмами и др.
• лекарственными препаратами
• пенициллин,
• тетрациклин,
• сульфаниламиды,
• барбитураты,
• ацетилсалициловая кислота и др,
• вакцинами
• оспы,
• полиомиелита,
• БЦЖ;
• может наблюдаться при болезнях соединительной ткани,
• злокачественных новообразованиях,
• лучевой терапии.
Важное значение имеют переохлаждение организма.
Обычно заболевание рассматривается как гиперергическая реакция, направленная на кератиноциты и провоцируемая инфекцией, лекарственными средствами и токсическими веществами с образованием циркулирующих иммунных комплексов.
Папулезная (простая) форма в случае её инфекционно-аллергической природы начинается с продромальных гриппоподобных явлений.
Токсико-аллергическая многоформная экссудативная эритема развивается сразу после приёма лекарственных средств, введения сывороток или вакцин.
Сыпь распространённая, располагается симметрично, преимущественно на разгибательных поверхностях конечностей (главным образом кистей, стоп, предплечий, голеней), может поражать ладони и подошвы, а также лицо, шею, туловище и другие участки кожи, за исключением волосистой части головы.
Первичным морфологическим элементом является красного цвета воспалительное пятно (или папула) с резкими границами, округлой формы, которое в течение 48 ч может увеличиваться до 1-2 см в диаметре.
Периферические края и центр его цианотичны (характерный признак ириса или мишени), иногда в центре пятна располагается папула или пузырек. Могут появляться отдельные волдыри, реже папуловезикулы.
Элементы появляются группами с интервалами в несколько дней в течение 1-2 недель и регрессируют спонтанно, оставляя после себя участки гипер- или депигментации.
Может быть положительной изоморфная реакция Кебнера.
Иногда пузыри и эрозии возникают на слизистых оболочках щек и красной кайме губ.
При буллёзной форме в процесс вовлекается слизистая оболочка рта, на коже появляются пузыри, однако количество высыпаний значительно меньше.
Тяжёлые буллёзные формы многоформной экссудативной эритемы чаще развиваются у детей и подростков. Процесс продолжается 10-15 дней и заканчивается спонтанным выздоровлением, в 1/3 случаев наступают рецидивы.
Диагноз устанавливают на основании клинической картины, течения (связь с инфекционным заболеванием, приёмом лекарственных средств), результатов гистологического исследования, иммунологических тестов (Шелли, РБТЛ).
Синдро́м Сти́венса — Джо́нсона (злокачественная экссудативная эритема) — очень тяжёлая форма многоформной эритемы, при которой возникают пузыри на слизистой оболочке полости рта, горла, глаз, половых органов, других участках кожи и слизистых оболочек. Повреждение слизистой оболочки рта мешает есть, закрывание рта вызывает сильную боль, что ведёт к слюнотечению. Глаза становятся очень болезненными, опухают и заполняются гноем так, что иногда слипаются веки. Роговицы подвергаются фиброзу. Мочеиспускание становится затруднённым и болезненным.
Заболевание начинается внезапно, с высокой температуры и болей в суставах. На фоне тяжелого общего состояния на губах, слизистой щек, языка, мягкого неба, задней стенки зева, дужках, гортани, на коже появляются пузыри, после вскрытия которых образуются кровоточащие эрозии. Сливаясь, они превращаются в сплошную кровоточащую резко болезненную поверхность. Часть эрозий покрывается фибринозным налетом. Может возникать как ответная аллергическая реакция замЭРИТЕМА ЭКССУДАТИВНАЯ МНОГОФОРМНАЯ - острое, нередко рецидивирующее заболевание кожи и слизистых оболочек. Встречается у лиц молодого и среднего возраста
39Шынайы көпіршік салыстырмалы диагноз.
Шынайы күлдіреуікті ең алдымен пемфигоидтан, көп формалы экссудативті эритемадан, дәрілік аллергиядан, қызыл жазық теміреткінің буллезді формасынан, ұшықтық формасынан, көпіршікті эпидермолизден ажырату керек.
Буллезді пемфигоид қатерсіз ағымымен ажыратылады. Көбіне 60-тан асқан адамдар ауырады. Көпіршіктер бұл кезде эпителий астында, тығыз, қысымды қақпағы бар, акантолитикалықжасушалар табылмайды, Никольский симптомы теріс.
Көпіршікті бөртпелер дәрілік препараттарды енгізген кездегі аллергияның пайда болуы диагнозды қоюға көмектеседі (дәріні қабылдау мәліметтері бойынша). Аллерген препаратын алып тастаған соң тез жазылу жүреді. Көпіршіктер осы жағдайда эпителий астында орналасады. Акантолиз жоқ. Никольский симптомы теріс.
Қызыл жазық теміреткенің буллезді формасында көпіршіктер эпителий астынан табылады. Акантолиз жоқ. Көпіршік айналасынан немесе басқа шырышты қабаттың аймақтарында қызыл жазық теміреткінің типтік папуласын көруге болады.
Герпес формалы дерматитте бөртпелер алғашында теріде көрінеді және ол келесі негізгі көрініс бойынша зақымдайды. Шектелген шырышты қабаттардың зақымдалуы болмайды. Көпіршіктер эпителий астына орналасады, біршама эозинофильдердің болуымен сипатталады және астындағы ұдпаларда да ( сонымен қатар перифериялық қанның эозинофилиясымен). Никольский симптомы теріс, акантолитикалық жасушалар жоқ, науқастың йодқа сезімталдығы жоғарылаған.
Көпіршікті эпидермолизде – тұқым қуалайтын ауру- алғашқы симптомдары балалық шақта пайда болады, процесстің активтілігі әлдеқайда 12-15 жаста жоғары, акантолиз жоқ.
Субэпителиальды орналасқан көпіршіктерде көпіршік немесе эрозия айналасында эпителийдің қабынудың негізінде орналасқан барлық қабаты жеңіл қабыршақтанады. Бұндай жағдайларда қабық қалың, қиын жыртылады. Бұл симптомды жалған Никольский симптомы немесе перифокальды субэпителиальды түсу симптомы деп атайды. Оны қызыл жазық теміреткенің көпіршікті формасында, пемфигоидта және басқа да ауруларда кездестіруге болады.
Дюринг герпетиформды дерматит салыстырмалы ДИАГНОСТИКАСЫ
пемфигоидом,
• доброкачественной семейной хронической пузырчаткой Гужеро-Хейли-Хейли,
• истинной пузырчаткой,
• субкорнеальным пустулезом,
• многоформной экссудативной эритемой,
• буллёзной токсидермией.
40шынайы көпіршік ЕМІ
Көпіршіктің негізгі емдеу препараттары кортикостероидтар ( преднизалон, триамциналон, дексаметазон) және цитостатиктер болып табылады.Көптеген науқастарда кортикостероидтарды қолданғаннан кейін аурудың толығыман клиникалық көрінісінің жоғалуына әкеледі. Егерде емін тоқтататын болсақ, ереже бойынша рецидив түзіледі. Сондықтан мұндай аурулардың емін ешқандай клиникалық көрінісі жоғалсада үзбеу керек, таңдап алынған ( 50-80 мг преднизалон немесе 8-10 мг дексаметазон тәулігіне ) соққы дозаларда қабылдайды. Мұндай дозаны науқас 10-15 күн ( 3-4 аптаға дейін) жаңа бөртпелер жоғалып кеткенше. Кейін дозасын аздап азайтады және тәуліктік дозаны көтеруіне дейін жеткізеді; 10-15 мг преднизалон немесе 0,5-1 мг дексаметазон.
Кортикостероидты гормондарды ұзақ уақыт бойы қабылдағанда көбісінде кері әсері дамиды, инфекцияларға төзімділік төмендейді.
Асқынуларды төмендету үшін тағам құрамынан қайнатылған тұз бен суды шектеу ұсынылады, витаминдерді, әсіресе С және В тобының, ішке қабылдауын, калий хлоридін 0,5-1 г күніне 3 рет немесе басқа калий препараттарын ( панангин, калий оротат). Тамақтану белокқа бай және көмірсу мен майды шектеумен жүру керек.
Соңғы кездері күлдіреуіктің емінде цитостатиктер кеңінен қолданылуда, басты орында метотрексат, кортикостероидтармен бір уақытта. Оны аптасына 1- рет 35-50 мг тағайындайды.
Жергілікті емі екіншілік инфекциямен күресуге бағытталған, ауыз қуысын дезодирлеу, ауырсыну сезімдерін төмендету. Ауыз қуысының көлемді санациясы, асептикалық ерітінділер тітіркендірмейтін дозада, жансыздандыру заттары ауыз қуысының ванночкалары ретінде, апликациялар, жағулар, кортикостероидты мазьдар ұсынылады. Кандидоз кезінде саңырауқұлаққа қарсы препараттар қолданылады. Еріннің жарақаттары кезінде науқастың жағдайын кортикостероидты мазьдар, антибиотиктер, А витаминінің майлы ерітіндісі және т.б. жеңілдетеді. Дұрыс және уақытылы емдегеннің өзінде шынайы күлдіреуіктің болжамы кортикостероидты терапияның асқынуын қосқанда қатаң болып қалады.
Дюринг герпетиформды дерматит ЕМІ
Обследование на наличие сопутствующих заболеваний, в первую очередь онкологических, особенно у лиц пожилого возраста.
Наиболее эффективны сульфоновые средства: диафенилсульфон (ДДС, дапсон, авлосульфон), диуцифон и др. Обычно назначают диафенилсульфон или диуцифон по 0,05-0,1 г 2 раза в сутки циклами по 5-6 дней с интервалами 1-3 дня. Курсовая доза зависит от эффективности и переносимости препарата.
При резистентности к сульфоновым препаратам показаны кортикостероиды (преднизолон по 15-20 мг в сутки).
Местно: теплые ванны с перманганатом калия; пузыри и пузырьки вскрывают, затем обрабатывают фукорцином или водным раствором красителей; 5% дерматоловая мазь; кортикостероидные мази и аэрозоли.
Стивенс-Джонсон кезінде жедел және шұғыл көмек.
Симптоматическое лечение направлено на снижение интоксикации, десенсибилизацию, снятие воспаления и ускорение эпителизации пораженной кожи. При тяжёлых или хронических, рецидивирующих случаях могут использоваться кортикостероиды. Для лечения используют десенсибилизирующие препараты (димедрол, супрастин, тавегил, кларитин), противовоспалительные средства (салицилаты), препараты кальция, этакридина лактат и левамизол в целях купирования обострения, кортикостероиды, детоксицирующая терапия.Противопоказано назначение витаминотерапии (витаминов группы В, аскорбиновой кислоты), так как подобные витамины сами по себе являются сильными аллергенами.Местное лечение направлено на ликвидацию воспаления, отечности и ускорение эпителизации пораженных участков кожи. Используют обезболивающие препараты (тримекаин, лидокаин), антисептические препараты (фурацилин, хлорамин и др.), протеолитические ферменты (трипсин, химотрипсин), кератопластики (масло шиповника, облепихи и т. д.)
В период ремиссии заболевания дети должны быть подвергнуты обследованию и санации полости рта, неспецифической гипосенсибилизации с аллергеном, к которому установлена повышенная чувствительность
41Қызыл жегі(lupus erythematodes) — созылмалы аутоиммунды ауру; дәнекер тіннің диффузды аурулары қатарына жатады. Әр түрлі дәрі-дәрмектер (гидролизин, антибиотиктер, сульфаниламидтер, вакциналар, сарысулар), инфекциялық факторлар (стрептококк, вирусты инфекция) және сыртқы тітіркендіргіш әсерлерінен (ультракүлгін, инфрақызыл сәулелер,радиация, суық тию) пайда болады. Ауру тұқым қуалайды. Организмге түскен ошақты созылмалы инфекциялар орталығы және шеткі жүйке мен эндокриндік жүйелердің жұмысының бұзылуына, аурудың асқынуына жол ашады. Қызыл жегінің созылмалы (созылмалы тыртықталған эритематоз) және жедел (жедел эритематоз) түрлері бар. Соңғысында тері ғана емес, сонымен қатар ішкі органдар да зақымданады. Қызыл жегі адам денесінің кез келген жерінде (ауыз қуысында, ерінде, кеудеде, шаш арасында, т.б.) пайда болуы мүмкін. Ең жиі кездесетін жері беттің шығыңқы бөлігі. Алғашқыда қызғылт, қызыл түсті дақтар пайда болады да, бірте-бірте қосылып, мүйізді қабыршақтанған инфильтратты эритематозды табақшалар дамиды. Қабыршақты сыдырып алғанда өсінділер және фолликула сағасы көрінеді (фолликулярлы гиперкератоз). Қызыл жегі түскен жердің ортасы тыртықтанып, оның айналасы шамадан тыс қабыршақтанып (гиперкератоз), шеті қызарып тұрады. Қызыл жегімен 20 — 40 жас аралығындағы әйелдер жиі ауырады. Алғашқыда дене қызуы көтеріліп, буын сырқырайды. Қышу және ашу сезімі байқалады. Науқас адамда әлсіздік, ұйқысыздық, тершеңдік байқалады, жүрегі айниды. Ауру асқынғанда жүрек-қантамыр, тыныс алу жүйелері мен бүйрек жұмысы бұзылып, адамның өліп кетуі де мүмкін. Емді тек дерматолог белгілейді. Ауру диспансерлік бақылауға алынады.[1]
